zondag 28 januari 2024

Alanheri: Een treurige geschiedenis

Alanheri werd in 1975 opgericht door een viertal bevriende graanhandelaren en was een kleine beursgenoteerde handelaar in producten als zaden, granen, peulvruchten en noten. Aanvankelijk handelde het bedrijf ook nog in diverse andere zaken, zoals chemicaliën, kunstmest, bakkerijgrondstoffen, bouwmaterialen en huisdierenassessoires.

Met een marktkapitalisatie van ongeveer €10 mln (in 2005) was Alanheri een van de kleinste ondernemingen op Euronext. Het aandeel kende lange tijd een sluimerend bestaan en er werd maar weinig in gehandeld.
Het begin van het bestaan van Alanheri werd echter gekenmerkt door een groot optimisme. Een aantal overnames deden het bedrijf snel groeien. Het leek wel of Alanheri een soort mini-Acomo wilde worden door ook overnames in aanpalende segmenten te doen. Zo werd bijvoorbeeld in 1984 de koffiehandel A. Ruoff & Co. BV overgenomen, terwijl in 1991 een meerderheidsbelang genomen in de handelaar in cacao en cacaoproducten G.W.L. Kersten en Co in Baarn. Kersten echter ging al in 1996 failliet.

Niet alle overnames pasten echter in de – voortdurend wisselende - strategie of bleken chronisch verlieslatend en moesten daardoor min of meer noodgedwongen weer worden afgestoten.

De meest succesvolle dochteronderneming van Alanheri was Witte Molen, een producent van vogelvoer. In 1974 werd de eerste 73 procent van de aandelen Witte Molen door Grano Drente overgenomen, de rechtsvoorloper van Alanheri. Een jaar later volgde de rest van de aandelen.

Vanaf 2014 specialiseerde Alanheri zich ten langen leste maar als producent van vooral vogelvoer onder de bekende merknaam 'Witte Molen'.
Dat alles was uiteraard geen recept voor een stabiele ontwikkeling van de omzet, winst en dividend. Per eind 2010 bood Witte Molen werk aan 41 personen bij een omzet van circa €10 mln. In 2011 werd het een prooi voor Value8, het investeringsvehikel van Peter Paul de Vries. Deze zag zichzelf graag als redder van kwakkelende beursgenoteerde bedrijven, maar was in feite niet meer dan een sjacheraar die dit soort bedrijven veelal ontmantelde en in stukken doorverkocht.

Ook in dit geval bleek Value8 aan de verwachtingen te voldoen: in maart 2013 werd overeenstemming bereikt over een overname van Witte Molen door de Belgische branchegenoot Laroy Group, producent en leverancier van kleindiervoeding en andere benodigdheden voor gezelschapsdieren. Niet meer dan €5.4 mln bleek het bedrijf waard.

Het had zo mooi kunnen zijn als de directie van Alanheri maar een gerichte strategie had gehad en op basis daarvan gerichte overnames had verricht.

zondag 21 januari 2024

Red River Commodities introduceert kippenvoer

Red River Commodities is gevestigd in de Verenigde Staten en is een dochteronderneming van het Nederlandse beursgenoteerde handelshuis Acomo. Red River Commodities produceert en verkoopt typisch Amerikaanse producten op basis van zonnebloempitten.
Via dochteronderneming SunGold Food is het bedrijf bijvoorbeeld de belangrijkste producent van eetbare zonnebloempitten, een snack die Amerikanen graag consumeren tijdens van sportwedstrijden. Zoals wij een zak chips meenemen naar een voetbalwedstrijd, neemt de Amerikaan een zak zonnebloempitten mee naar de wedstrijd. Deze pitten kunnen in diverse smaken worden geleverd. Denk aan smaken als barbecue of sweet chili.

Een ander uiterst succesvol product is SunButter, een pindakaasalternatief voor (vooral) kinderen met een notenallergie. SunButter wordt gemaakt van zonnebloempitten en heeft precies dezelfde smaak als pindakaas. In de Verenigde Staten zijn moeders als de dood dat hun kinderen allerlei allergieën hebben (of krijgen) en SunButter is vrij van de acht belangrijkste allergenen.

Weer een andere productcategorie heeft als doelgroep de gemiddelde Amerikaan die dol is op de natuur, maar niet houdt van lichamelijke inspanning. Daarom is het voeren van vogels in je eigen tuin in Noord-Amerika een grote hobby. Ze noemen het backyard birding. Red River Commodities produceert onder diverse bekende merken een hele serie aan specialistisch vogelvoer voor deze ietwat luie klantengroep.

Maar, zo dachten de productontwikkelaars van Red River Commodities, in de wat meer landelijke gebieden hebben behoorlijk wat Amerikaanse gezinnen ook vaak een paar kippen. Leuk voor de kinderen en het geeft wat leven in de tuin. Dus besloot het bedrijf deze lucratieve markt aan te boren met speciaal op deze backyard poultry gerichte producten onder het merk 'Pecking Order'.

“With the high levels of inflation today, the prices of eggs have skyrocketed. Meanwhile, many people feel like industrial mass production has alienated them from the origins of their food. Those two factors are driving the popularity of our new Pecking OrderTM brand, including poultry treats, feeders, and chicken coops: everything people need to start keeping chickens in their own back yards,” aldus Curtis Kuntz, Vice-President van de business unit Wildlife in het jaarverslag over 2022 van Acomo.

Zo eenvoudig kan het dus zijn: verzin een productcategorie die in het verlengde ligt van wat je al verkoopt. Daarom zou de productie en verkoop van duivenvoer voor Red River Commodities ook een zeer interessante uitbreiding van het assortiment kunnen zijn. Je hebt de wilde en verwilderde stadsduiven, die door liefhebbers in parken en op pleinen worden gevoerd. Eigenlijk is dat ook een variant van backyard birding. Voor Red River Commodities zijn wedstrijdduiven en sierduiven, die gespecialiseerd voer nodig hebben, commercieel een veel interessantere doelgroep.

[Update 20 februari 2024] De jaarcijfers over 2023 vermelden: 'Pecking Order®, a portfolio of backyard chicken products, saw strong growth due to increased consumer interest'. Dat gaat dus heel goed. Nu nog duivenvoer introduceren.

donderdag 14 december 2023

AddValue Fund heeft een mening over Acomo

Acomo: teleurstellende prestaties Tradin maskeren uitstekende bedrijfsresultaten overige werkmaatschappijen, zo meldt het AddValue Fund in diens maandbericht van november 2023

Handelsonderneming in voedingsingrediënten en -producten Acomo kwam eind november met een tussentijds persbericht waarin het onder andere inkijk gaf in de bedrijfsprestaties van de verschillende werkmaatschappijen over de eerste tien maanden. Ook gaf het zijn outlook af voor het lopende boekjaar. Het verwachte brutobedrijfsresultaat van € 87 - € 92 miljoen (ruim 17% lager dan vorig jaar) komt lager uit dan waar wij rekening mee hadden gehouden. Dit is bijna volledig toe te kennen aan een groter dan door ons verwacht negatief hedging resultaat in Tradin’s cacao business. Ook exclusief de cacao hedge waren de onderliggende resultaten van Tradin teleurstellend en ondermaats.
Erg zonde, want de rest van de werkmaatschappijen lieten wederom uitstekende resultaten zien.

Het specerijen- en notensegment (Catz International) zette zijn positieve eerste halfjaar trend voort en zal naar verwachting over het gehele boekjaar een dubbelcijferige winstgroei laten zien. Ook het eetbare zadensegment laat naar alle waarschijnlijk een winstgroei zien dit jaar. Daarmee wordt 2023 het meest succesvolle jaar voor dit segment in de historie van Acomo. Het segment voedingsingrediënten, vertegenwoordigd door werkmaatschappij SNICK EuroIngredients, behaalt in een lastige markt uitstekende resultaten. Met naar verwachting een dubbelcijferige winstgroei rapporteert ook dit segment dit jaar een recordresultaat.

Het segment biologische ingrediënten, ontstaan na de overname van Tradin Organic in 2020, was net als in het eerste halfjaar de enige dissonant. Slecht risicomanagementbeheer met betrekking tot shortposities in cacao futures, gebruikt als hedge voor de biologische cacao voorraden, was hier debet aan. Waar de geschatte negatieve impact over het eerste halfjaar ruim € 6 miljoen netto was, is dit bedrag door de verder stijgende cacaoprijs (+70% dit jaar) verder opgelopen naar meer dan € 11 miljoen netto. Doordat de vraag naar biologische cacao onder druk bleef staan, is dit verlies niet gecompenseerd door een hogere omzet in de verkoop van biologische cacao.

Wij hebben recent weer met het management gesproken en nadrukkelijk laten weten dat de resultaten bij Tradin structureel moeten verbeteren naar een EBITDA-niveau van tenminste € 30 miljoen. Het management is zich daarvan bewust en heeft aan ons laten doorschemeren dat er binnen Tradin een aantal fundamentele veranderingen gaan plaatsvinden. Er komt een nieuwe managing director, de hedging strategie wordt tegen het licht gehouden en de organisatie wordt vercommercialiseerd met meer focus op de specifieke taken van de handelaren.


AddValue Fund heeft natuurlijk een behoorlijke positie in Acomo en probeert opnieuw invloed uit te oefenen op de prestaties om de aandelenkoers in beweging te brengen. Acomo zit echter al een tijdje in de doldrums door een gebrek aan zakelijk instinct van het management.

Zelf probeer ik ook het management al enige tijd tot enige actie te bewegen, maar zij hopen dat ontwikkelen van een 'breder en meer uitgebreid Investor Relations beleid' zou helpen. Maar ik geloof niet eens dat de lage beurskoers het gevolg is van een gebrek aan een 'Investor Relations beleid'. Als er niets te melden is, zou zo'n actief beleid immers ook bijna zinloos zijn. Zelfs als wordt teruggegrepen op het versturen van kwartaalberichten levert dat niet of nauwelijks extra interesse van beleggers op.

Ik snap dat het allemaal lastig is vanwege de kosten en baten, maar een overname - hoe klein ook - zou veel meer zoden aan de dijk zetten dan een nietszeggend persbericht. Als we de kleine acquisitie van Qualino door Delinuts even buiten beschouwing laten, is het in November 2023 immers alweer drie jaar geleden dat de laatste overname bekend werd gemaakt.

vrijdag 24 november 2023

10 jaar Crown of Holland

In november 2023 vierde Crown of Holland haar 10-jarig bestaan als verwerkingsbedrijf van cacao. Het is onderdeel van Tradin Organic, dochteronderneming van Acomo. De onderneming startte in 2013 met de verwerking van biologische cacao en is sindsdien uitgegroeid tot een vooraanstaande producent van halffabricaten, cacaomassa, cacaopoeder en cacaoboter voor de chocolade-, bakkerij- en cosmetica-industrie.
Crown of Holland verwerkt biologische cacao uit diverse oorsprongslanden, waaronder Sierra Leone, de Dominicaanse Republiek en Peru. Alle gebruikte cacaobonen zijn gecertificeerd door organisaties zoals BioSuisse, USDA Organic, JAS, Naturland, Rainforest Alliance, UTZ, Roc Silver en Fairtrade.

Crown of Holland startte in 2013 op een bescheiden schaal, maar is intussen uitgegroeid tot één van 's werelds grootste verwerkers van biologische cacao. Crown of Holland en Tradin Organic blijven actief investeren in het verbeteren van de biologische landbouw in oorsprongslanden.

De verwerking van cacaobonen bij Crown of Holland omvat een 'whole bean roasting' en 'nib roasting' productielijn. De 'whole bean roasting' is operationeel sinds de oprichting van de fabriek, terwijl de 'nib roasting' lijn in 2017 in gebruik is genomen. Met momenteel 60 medewerkers, waarvan velen in een continu rooster werken, heeft Crown of Holland bewezen een volwaardige verwerker van biologische cacao te zijn, met een sterke nadruk op veiligheid, voedselveiligheid en kwaliteit.

woensdag 8 november 2023

Pinot Gris en Schiermonnikoog

De pinot gris wordt, afhankelijk waar de wortels van de wijnranken staan, ook pinot grigio ('Grijze pinot, Italië) of Grauburgunder ('Grijze Bourgondiër', Duitsland) genoemd. Deze variëteit is een natuurlijke mutatie van de pinot noir, een mutatie die al eeuwen geleden moet hebben plaatsgevonden.

De pinot gris heeft gewoonlijk grijs-blauwe druiven, maar die druiven kunnen ook een bruinachtige roze tint vertonen en zelfs rassen met witte druiven komen voor. Wijnen, gemaakt van deze druif, kunnen ook behoorlijk in kleur variëren: van een diepe goudgele kleur via koperkleurig tot zelfs versies met een lichtroze zweem.

Pinot is de Engelse verbastering van het Franse pineau, wat een combinatiewoord is van van pin ('denneboom') als in het Engelse pine tree) en het verkleinwoord eau. Samen is dat dus 'denneboompje' en het verklaart de vorm van de druiventrossen. Er bestaan een aantal varianten, namelijk de pinot noir ('zwart'), pinot blanc ('wit') en pinot gris ('grijs').
De pinot gris was al in de Middeleeuwen bekend in de Franse provincie Bourgondië, waar een voorvader van de druif mogelijk bekend stond als Fromenteau of Beurot. Mijn gevoel zegt dat je die namen misschien als 'kaaskleurig' of 'boterkleurig' zou kunnen vertalen. Anderen zijn er niet met me eens, want Fromenteau wordt, vreemd genoeg, meestal vertaald als 'tarwe' (en wil daarmee dus ook al de bloeiwijze van de druif verklaren).

De populariteit van de druif zorgde er voor dat deze rond het jaar 1300 in Zwitserland arriveerde. Daarna was Hongarije aan de beurt waar Cisterciënzer monniken ofwel grijze monikken in 1375 wijnranken plantten in de regio Badacsony, waar men op de noordhellingen, grenzend aan het Balatonmeer, een perfect klimaat en vulkanische ondergrond vond. Daar werd de druif al snel Szürkebarát ('grijze monnik') genoemd.
[Onze favoriet. Gewoon te koop bij Albert Heijn]

Slechte en onvoorspelbare oogsten zorgden er voor dat de pinot gris rond het jaar 1800 overal wat uit de gratie raakte, maar nieuwe clonen zorgden de laatste jaren voor een echte rivival van de pinot gris. Op Sicilië groeit de pinot grigio nu uitbundig en dat levert een heerlijke wijn op. Gewoon te koop in al onze supermarkten.

Maar je merkt wel degelijk dat een pinot gris uit de regio Venetië (Veneto) een stuk zuurder minder zoet smaakt dan die uit Zuid-Italië (Puglia en Sicilië). Let dus op de beschrijving van de smaak van de wijn: hebben ze het over 'appels' of 'citrus', dan is hij wat zuur. Hebben ze het over 'ananas' of 'pruimen' dan is hij zoeter.

Overigens: diezelfde grijze monniken zijn uiteraard ook de naamgevers van de Waddeneilanden Schiermonnikoog en (het verdwenen) Monnikenlangenoog. Of ze op die eilanden ooit de pinot gris hebben verbouwd vertelt de historie niet.

maandag 30 oktober 2023

Directeur Kathy Fortmann verlaat Acomo

Dat duurde dus niet lang. CEO Kathy Fortmann van Acomo vertrekt op 1 november 2023, slechts één dag na de publicatie van het ultrakorte persbericht. Daar moet dus iets aan de hand zijn geweest.
Het persbericht van haar introductie in 2021 meldde nog zo positief "Kathy has extensive knowledge of (product) marketing, sales of food ingredients, and commodities trading. She also has a wealth of experience as a board member and executive director. That is a unique combination."

Wat echter uit dat eerste persbericht ook bleek was dat Kathy Fortmann niet echt zitvlees heeft: ze begon haar carrière bij E.I. Dupont de Nemours (2005-2014), gevolgd door Cargill (2015-2017), Friesland Campina Ingredients (2017-2020) en IFF’s Nourish (2021).

Wat kan de reden voor haar premature vertrek geweest zijn? Persoonlijke redenen, zo meldt het persbericht vaag, maar het echte antwoord is eenvoudig: chaos.

De reden voor haar vertrek is het totale mismanagement dat ze voerde bij een reorganisatie bij dochteronderneming Tradin Organics. Ze maakte er zo'n rommeltje van dat de nieuwe CEO van Tradin Organics, Bas van Driel, al na iets meer dan een jaar de deuren van het bedrijf hard achter zich dichtsloeg. Daarna nam ze zelf maar de rol van CEO op zich, wat tot gevolg had dat tientallen bijna onmisbare werknemers vertrokken. Ook het feit dat Fortmann in april 2022 werd aangesteld als bestuurslid van het Amerikaanse FMC, een fabrikant van bestrijdingsmiddelen voor de landbouw, schoot bij in het verkeerde keelsgat bij de handelaren in biologische producten van Tradin Organics.

Bovendien verrichtte Acomo onder haar verantwoordelijkheid geen enkele overname en was de beurskoers ingeslapen: van €19.09 op 15 september 2021 tot €19.30 op 30 oktober 2023.

Haar taken worden tijdelijk overgenomen door CFO Allard Goldschmeding, iets wat hij tussen 2017 en 2021 ook al deed. Overigens zonder veel resultaat.

zondag 22 oktober 2023

Zanzibar en Kruidnagels

Zanzibar is een kleine archipel in de Indische Oceaan en ligt zo'n 25 kilometer uit de kust van het Afrikaanse continent. Het bestaat uit een veelheid aan kleine eilanden en twee grotere: het hoofdeiland Zanzibar (al heet dat eiland tegenwoordig officieel Unguja) en Pemba. De hoofdstad in Zanzibar City en die ligt uiteraard op Zanzibar.
Wat betekent Zanzibar eigenlijk, is uiteraard een vraag die zich op dit moment in het achterhoofd van de lezer kan vormen. Het woord 'Zanzibar' is uiteindelijk terug te herleiden tot het Oud-Perzische zangbâr, een combinatiewoord van zang ('zwart') en bâr ('kust). Samengebald betekende het 'kust van de zwarten', refererend aan de donkere huid van de oorspronkelijke bewoners. Het kon toen nog.

Zanzibar is sinds 1964 een behoorlijk autonome provincie van Tanzania, dat tegenwoordig als Tanganyika door het leven gaat. Daarvoor werd er behoorlijk met Zanzibar gekwartet. In het jaar 1503 kwam het eerst in Portugese handen. In 1698 kwam Zanzibar onder het bewind van het Sultanaat van Oman.

Opeenvolgende sultans ontwikkelden op Zanzibar een economie die gebaseerd was op handel en de verbouw van gewassen waarmee goed geld verdiend kon worden. Uiteraard waren ivoor en slaven uit het Afrikaanse binnenland toendertijd de echt belangrijke winstmakers[1]. De archipel stond bij de locale bevolking ook bekend als 'Specerij Eilanden' en was beroemd voor diens kruidnagels en andere kostbare specerijen. Op de twee grotere eilanden ontstonden uitgestrekte plantages waarop kruidnagelbomen verschenen. De handel kwam langzamerhand in handen van handelaren die afkomstig waren van India.
De kruidnagel was oorspronkelijk afkomstig van de de Molukken, die lange tijd deel uitmaakten van Nederlands-Indië. Het is niet precies bekend wanneer de introductie van kruidnagels op Zanzibar plaatsvond, maar men denkt dat dit in het jaar 1818 moet zijn gebeurd[2]. Lange tijd was Zanzibar een van de belangrijkste leveranciers van kruidnagels, maar de jaarlijkse oogsten kelderden met wel 80 procent in de jaren 70 van de vorige eeuw. Het was het gevolg van een totaal mislukt experiment met het revolutionair socialisme van 1964 tot 1977 toen de bijna marxistische overheid een rigide systeem van prijzen en export vaststelde.

Zanzibar is die klap nooit te boven gekomen en staat nu wereldwijd op de derde plaats met een schamele 7 procent van alle geëxporteerde kruidnagels. Indonesië levert 75 procent van alle kruidnagels, gevolgd door Madagaskar met 18 procent. Nog steeds heeft de overheid van Zanzibar een monopolie en alle kruidnagels mogen slechts verkocht worden via de Zanzibar State Trading Corporation (ZSTC), een staatsbedrijf. Velen smokkelen hun kruidnagels nu naar Kenia in de wetenschap dat daar hogere prijzen te krijgen zijn.

Tegenwoordig exporteert Zanzibar vooral zeewier, raffia en nog wat specerijen. De economie van de eilandengroep steunt verder op visvangst en het maken van traditionele kano's. Zanzibar komt ook steeds meer in de belangstelling te staan van de Europese toerist, want het is een echt prachtige eilandengroep. Dat wel.
Catz International is nu al wereldwijd een van de grootste handelaars in kruidnagels. Ik zou zeggen: Catz, grijp je kans in Zanzibar.

[1] David Van Reybrouck: Congo: Een geschiedenis - 2010
[2] Peter J. Martin: The Zanzibar Clove Industry in Economic Botany - 1991

zondag 3 september 2023

New York, Suriname en Pulau Run

Ooit, zo weten we mogelijk nog van onze geschiedenislessen op school, was Nieuw Amsterdam één van de bezittingen van het Nederlandse rijk. In 1667 werd Nieuw Amsterdam bij het Verdrag van Breda geruild tegen Suriname en werd Nieuw Amsterdam hernoemd tot New York.
[Pulau Run]
Zoals zo vaak blijkt deze geschiedenis niet helemaal volledig, want Nederland had Suriname de facto al in bezit: het land was een jaar eerder veroverd op de Engelsen. Het Verdrag van Breda bevestigde slechts de al bestaande situatie. Suriname was dus niet het belangrijkste ruilobject voor wat ooit de wereldstad New York zou worden.

Waar de Nederlanders namelijk écht op aasden was het piepkleine eilandje Pulau Run (Pulau betekent 'eiland'), een van de Banda Eilanden. De Banda Eilanden vormen een groep van tien kleine vulkanische eilanden in de Bandazee en behoren tot de Indonesische eilandengroep de Molukken. Alleen op de Banda Eilanden kon de muskaatboom groeien en ze vormden dus de enige bron van nootmuskaat, een zeer gewilde specerij. Het eiland was al eerder in Nederlandse handen geweest, maar omdat het ietwat afgelegen ligt ten opzichte van de Molukken had men het eiland aan zijn lot overgelaten. Voor de zekerheid hadden de Nederlanders op Pulau Run alle muskaatnootbomen gekapt voordat de Britten het door middel van de East India Company konden terugveroveren. Voor de Britten was Pulau Run daardoor waardeloos geworden. Want om die muskaatnoten ging het de Britten natuurlijk. Muskaatnoten waren immers de bron voor de specerijen nootmuskaat en foelie.
Maar met de deal met de Engelsen kreeg Nederland dus de laatste van tien Banda Eilanden rechtmatig in bezit. Het resulteerde in een vermindering van de dreiging van Britse inmengingen. Nederland had sindsdien een monopolie op de handel in nootmuskaat en foelie. Het heeft de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) en de aandeelhouders daarvan schatrijk geraakt. Om illegale handel en smokkel te voorkomen, concentreerde de VOC de teelt van kruidnagelen eerst op het Molukse eiland Ambon. Op alle andere Molukse eilanden, waartoe immers ook de Banda Eilanden toe gerekend worden, werden de kruidnagelbomen rücksichtslos gekapt.

Maar de Bandanezen bleven toch met de Engelsen en Portugezen handelen. De VOC besluit in 1609 maar een vesting te bouwen om wat meer grip op de situatie te krijgen, maar dat vinden ze op Banda weer geen goed idee. Ze vermoorden enkele Nederlanders en dat was het begin van een onrustige periode. In 1621 heeft Gouverneur-generaal Jan Pieterszoon Coen er genoeg van en organiseert een strafexpeditie naar Banda. Na afloop zijn er van de 15.000 bewoners nog maar 1.000 over. De rest is gedood, gevlucht of in slavernij afgevoerd naar Batavia.

Tot in het midden van de 18e eeuw waren de Banda Eilanden de enige bron voor de muskaatnoot in de hele wereld en pas toen lukte het de Britten om de muskaatnoot in Maleisië, Singapore, India, Ceylon en Grenada te verbouwen.
De Banda Eilanden behoren nu uiteraard tot Indonesië, maar de rol van Nederland is zeker niet uitgespeeld. Wereldwijd wordt vrijwel de hele handel in nootmuskaat geregeld via Catz, dochteronderneming van het beursgenoteerde Acomo.

zondag 30 april 2023

Wippy Pindakaas en Skippy Pindakaas

Fosten Pindakaas was (tijdelijk) een vrijwel onbekend merk op de Nederlandse markt. Een korte reis door de geschiedenis is daarom noodzakelijk.

In 1961 werd in de Surinaamse hoofdstad Paramaribo de Handelmaatschappij L. Willemsberg opgericht. Het bedrijf importeerde, onder andere, pinda's ten behoeve van enkele locale pindakaasproducenten. Dat kunnen we zelf ook, dacht men bij Willemsberg na verloop van tijd. Dus werd in 1980 besloten om zelf pindakaas te gaan produceren. Het is namelijk erg eenvoudig om perfecte pindakaas te produceren: neem pinda's en maal deze. Klaar.
Maar Willemsberg wilde concurreren met het prijzige Amerikaanse pindakaasmerk Skippy en daarom vond men het een goed idee om hun nieuwe pindakaas onder het merk Wippy op de markt te brengen. Omdat het Surinaamse rechtssysteem ietwat corrupt onderontwikkeld is durfden Unilever en na 2013 Hormel Foods het niet aan om Handelmaatschappij L. Willemsberg voor de rechter te dagen wegens oneerlijke handelspraktijken.

Wippy pindakaas werd al snel het meest verkochte merk pindakaas in Suriname en het buurland Guyana. Omdat veel landgenoten tegenwoordig in Nederland woonachtig zijn werd in 2018 besloten om het merk in Nederland te introduceren. Op dat moment bleek de merknaam Wippy dus echt een probleem te zijn en na een verloren rechtszaak (pdf uitspraak), aangespannen door Skippy Benelux, werd besloten om in Nederland het merk Fosten te gaan voeren voor diezelfde pindakaas.
Wippy pindakaas en Fosten pindakaas bestaan voor 95 procent uit pinda's, aangevuld met gehard palmolievet (volledig gehydrogeneerde plantaardige vetten), zout en suiker. Het is dus een volstrekt verouderde en zelfs bijna ongezonde receptuur.

Het merk Fosten probeerde zich te richten op de nostalgische gevoelens van Surinaamse Nederlanders. Dat mag, maar ik wist bij voorbaat vrijwel zeker dat deze er niet in zouden trappen.

Het zal daarom geen verbazing wekken dat de introductie in Nederland geen succes is geweest. Na 2019 is er geen enkele locatie meer te vinden waar het merk door Surinaamse Nederlanders (of Nederlandse Surinamers) gekocht kan worden. De grote afstand tussen Suriname en Nederland zorgde voor hoge vervoerskosten, waardoor Fosten pindakaas bijkans onbetaalbaar werd.

Het zou een heel stuk goedkoper en logistiek eenvoudiger geweest zijn om de Fosten pindakaas als private label in Nederland te laten produceren bij (bijvoorbeeld) Swartberg in Rotterdam.

maandag 6 februari 2023

Snick wordt agent van Camlin Fine Sciences (India)

Snick EuroIngredients, dochter van het beursgenoteerde Acomo, is het brainchild van voormalig directeur Stephane Holvoet. In 2006 bestond Acomo slechts uit specerijenhandelaar Catz International en een belang van 42,5% in RCMA Commodities Asia (Pte) Ltd. In 2001 werd Tovano, een handelaar in noten en gedroogde zuidvruchten, aan Catz International toegevoegd, maar daarna bleef het stil.
Holvoet wilde het fundament van het bedrijf versterken door er een extra poot onder te zetten. Hij kon natuurlijk niet een merkartikelenbedrijf van specerijen aankopen, want dat is in de zakenwereld not done. Je kunt niet in commodities handelen en tegelijkertijd diezelfde waren als merkartikel verkopen.

Holvoet vond de oplossing in de handel in samengestelde producten, waarin geen specerijen verwerkt waren. Allereerst werd in 2006 TEFCO Food Ingredients overgenomen, in 2009 gevolgd door het Belgische Snick Ingredients. De intussen tot Snick EuroIngredients gefuseerde bedrijven maken vooral hartige mengsels op basis van gist en mout. Bovendien handelt het in een beperkt gamma aan ingrediënten voor de voedingsmiddelenindustrie.

Maar Snick EuroIngredients is een beetje een hoofdpijndossier geworden. Hoewel de winstmarges bijzonder aantrekkelijk blijven, blijft de omzet de laatste tien jaar rond de €20 mln schommelen. Zonder een ferme omzetstijging is de mogelijkheid voor een ferme winststijging ook beperkt.

Op 6 februari 2023 verscheen het bericht dat Snick EuroIngredients partner is geworden van het in India gevestigde Camlin Fine Sciences. Camlin is een producent van natuurlijke en synthetische anti-oxidanten, waaronder tocopherol en rozemarijnextract. Bovendien is het een leverancier van verschillende geur- en smaakstoffen als vanilline.

Snick EuroIngredients is aangesteld als partner voor de Benelux en voert in eerste instantie een tweetal producten van Camlin: Xtendra (gebaseerd op ascorbyl palmitaat) en NaSure (een rozemarijnextract).

Ik geef toe dat deze producten perfect lijken te passen in het streven van vele producenten om steeds meer natuurlijke ingrediënten te gebruiken in hun receptuur. Voor mijn gevoel is het echter een beetje too little, too late. Wat Snick EuroIngredients nodig heeft om écht te groeien is een overname.

[Update 17 april 2023] Camlin Fine Sciences wordt van de Indiase beurs gehaald. Eén van de deelnemende bedrijven is Ackermans & van Haaren, waarvan de Belgische Victoria Vandeputte (1971) lid van het Bestuur is en sinds 2021 ook lid van de Raad van Commissarissen van Acomo.

vrijdag 20 januari 2023

SunButter introduceert Jammies

Vraag de gemiddelde Amerikaan waarmee hij zijn boterham belegt en hij of zij zal vermoedelijk opnoemen dat dit een peanut butter and jelly sandwich is. Maar Amerika is in de ban van allerlei voedselallergieën en dus is pindakaas als broodbeleg op veel scholen zelfs verboden. Het alternatief is SunButter, een spread van geroosterde en gemalen zonnebloempitten. Het ziet er uit als pindakaas, maakt precies zo als pindakaas, maar is niet gemaakt van pinda's en is dus vrij van alle mogelijke allergenen.
SunButter is onderdeel van Red River Commodities, dat zelf weer een dochteronderneming is van het Nederlandse beursgenoteerde handelshuis Acomo. SunButter is een groot succesverhaal en na de introductie op de Amerikaanse markt in 2002 blijkt de omzet ieder jaar met tientallen procenten te stijgen.

De peanut butter and jelly sandwich is dus in veel gezinnen vervangen door een Sunbutter and jelly sandwich. Er is zelfs een samenwerking met SunWise Foods in Pelham (Minnesota, USA) die sinds 2007 voorverpakte sandwiches met SunButter en (vooral) aardbeienjam produceert.

Maar de Amerikanen houden niet van gedoe in de keuken. Alles moet snel klaar zijn en dus is de USA ook de bakermat van de fastfood. De productontwikkelaars van SunButter hebben eens goed nagedacht over dit probleem en vonden vermoedelijk in Spanje de oplossing in de vorm van de empanada.

Een empanada is een vulling in een broodjasje. Die term is afkomstig van het Spaanse woord empanar, wat zoiets betekent als 'met brood omhuld'. Voor de Amerikaanse markt heeft SunButter de merknaam Jammies verzonnen en officieel vastgelegd. De Jammies kunnen in het vriesvak bewaard worden. Als je kind naar school moet, geef je simpelweg een of twee Jammies mee. Als het tijd is voor de etenspauze zijn de Jammies al ontdooid.

Intussen zijn Jammies in twee smaken (hier en hier) in de Verenigde Staten beschikbaar. Verschillende grote supermarktketens hebben al besloten om Jammies in het assortiment op te nemen.

vrijdag 16 december 2022

Rijst: Zoek de niche

Stel, je houdt van een heerlijke Indische Indonesische rijsttafel of van pittige Surinaamse of Indische rijstgerechten. Omdat je ook een beetje in aandelen handelt, kijk je eens om je heen of er misschien interessante bedrijven zijn die zich bezighouden met de handel in of de verwerking van rijst.
Vroeger, toen de wereld nog een stuk overzichtelijker was, kon je eenvoudig wat aandeeltjes CSM op de aandelenbeurs kopen. CSM had in de loop der jaren een hele collectie producenten van voedingsmiddelen overgenomen. Daaronder zat ook de handelaar in rijst en rijstproducten Oryza, een bedrijf dat in 1992 werd overgenomen van de familie Van Schaardenburg.

Oryza was een bedrijf met een behoorlijke omvang. Het had productie- en verkoopvestigingen in Nederland en Duitsland, plus een inkoop- en handelskantoor in Zwitserland. In totaal realiseerde Oryza een in 1991 omzet van fl. 230 mln, omgerekend iets meer dan €100 mln.

Maar CSM bestaat niet meer. Het bedrijf is het slachtoffer geworden van een aantal directeuren die geen enkel besef hadden van historie en slechts de op uitkomsten van de rekenmachine vertrouwden. Het gevolg was een voortdurende uitverkoop: de suiker werd verkocht aan de SuikerUnie, nu Cosun. De levensmiddelenbedrijven werden verkocht aan diverse concurrenten en de bakkerij-ingrediënten kwamen in handen van een investeringsmaatschappij. Nu is CSM hernoemd tot het nietszeggende Corbion en richt zich slechts op melkzuur en (verliesgevende) algen. De uitverkoop gaat inmiddels gewoon door: het hele onderdeel dat emulgatoren produceert is in 2024 verkocht.
Oryza onderging hetzelfde lot als alle andere levensmiddelenbedrijven van CSM. Eerst werd in 1998 in Nederland de rijstpellerij in Zwijndrecht gesloten, terwijl de productie gecentraliseerd werd in Hamburg. Een jaar later werd die Hamburgse vestiging, Euryza Reis, verkocht en samengevoegd met Bosto, een Belgische dochteronderneming van de Spaanse grootmacht Ebro Foods. Euryza is daar zelfs in 2011 een broertje geworden van het ooit zo Hollandse Lassie Rijst.

Dus wat moet je als je toch brood ziet in rijst?

Je zou kunnen overwegen om te investeren in het Amerikaanse bedrijf RiceBran Technologies. Dat bedrijf produceert gezonde producten uit het vliesje van de rijstkorrel. Je kunt er bijvoorbeeld supergezonde rijstkiemolie van maken, maar ook een vulstof voor medicijnen, een vezelrijke toevoeging aan gezonde repen, dranken of glutenvrije producten.
RiceBran Technologies is nog maar een klein bedrijf met een verwachte omzet over 2022 van $15 mln. Het draait nog met verlies. De beurskoers ligt op het moment van schrijven nog rond de $0.60.
Kijk, het is echter wel een interessante niche of deelmarkt, waar mogelijk nog geld te verdienen is door een mogelijke sterke koersstijging. Zelfs jij kan daaraan (theoretisch) je financiële voordeel behalen, want je kunt beleggen in het aandeel RiceBran Technologies. Het staat genoteerd op de Nasdaq Capital Market, een aandelenmarkt voor kleine bedrijven, vooral familiebedrijven.

Beleggen in RiceBran Technologies kan in ons land gewoon geregeld worden via het online beleggingsplatform De Giro.

dinsdag 25 oktober 2022

SunOpta verkoopt Sunrich zonnebloemactiviteiten

Het Canadese SunOpta heeft al haar activiteiten op het gebied van zonnebloemzaden verkocht aan beleggingsmaatschappij Pacific Avenue Capital Partners voor een bedrag van (slechts) $16 mln. Ter herinnering: SunOpta is het bedrijf waar Acomo in 2020 Tradin Organics van gekocht heeft.
De verkochte activiteiten onder de naam Sunrich bestaan uit activiteiten op het gebied van zonnebloemzaden en geroosterde zonnebloemzaden, een populaire snack in de Verenigde Staten. Drie fabrieken in Crookston (Minnesota, USA), Breckenridge (Minnesota, USA) en Grace City (North Dakota, USA) maken deel uit van de transactie. Die overeenkomst omvat ook de ontwikkeling van hybride zonnebloemzaden, een samenwerkingsprogramma met onafhankelijke zonnebloemtelers en relaties met een uitgebreide reeks klanten in de markten voor voedingsingrediënten, snacks en vogelzaad. Bovendien handelt het bedrijf wat in kikkererwten, wat ook al een leuke aanvulling zou zijn voor de activiteiten van Red River Commodities.

Nu heeft Acomo in de Verenigde Staten met Red River Commodities een belangrijke dochteronderneming die zich precies op diezelfde markten richt. De nu verkochte activiteiten van Sunrich zouden daarom een perfecte aanvulling zijn op die van Red River Commodities. Bovendien moeten er toch nog steeds contacten zijn tussen Acomo en SunOpta, want er bestaat nog steeds een leveringsovereenkomst tussen Tradin Organics en SunOpta.

Dat Sunrich aan een beleggingsmaatschappij verkocht is, is nauwelijks te begrijpen, want Pacific Avenue Capital Partners heeft slechts belangen in bedrijven die zich bezig houden met de handel in en behandeling van industriëel textiel en constructiematerialen. De activiteiten van Sunrich zijn dus een vreemde eend in hun bijt. Tegelijkertijd toont deze transactie aan dat SunOpta nog steeds met financiële tegenwind te maken heeft en daarom eind 2022 nog steeds niet winstgevend is.

Dus waarom heeft Acomo deze kans niet gegrepen? Waarom hebben ze bij Acomo deze activiteiten niet voor het schamele bedrag van $16 mln overgenomen van SunOpta?

Als we de kleine overname van Qualino door Delinuts even buiten beschouwing laten, is de laatste overname door Acomo alweer meer dan drie jaar geleden (in februari 2024: drie jaar en drie maanden!). Dat betrof Tradin Organics in november 2020.

Is Acomo misschien te intern gericht? Ik heb namelijk al langer het gevoel dat de tweehoofdige directie van Acomo niet alert genoeg reageert op de kansen die zich in de markt voordoen. Die inertie is echter heel gevaarlijk in deze snel veranderende wereld.

dinsdag 30 augustus 2022

Het verval van de Indonesische kinineproductie

Indonesië - of beter gezegd Nederlands-Indië - was ooit de grootste producent ter wereld van kinine, goed voor ongeveer 90% van de totale productie.

De Tweede Wereldoorlog veranderde alles. Tijdens de oorlog bleven de Japanse bezetters de plantages en de fabriek exploiteren, omdat hun eigen troepen ook vochten in gebieden waar veel malaria heerst.
Terwijl de Japanners dankbaar gebruik maakten van Indonesische (en Filipijnse) kinine, stierven tienduizenden Amerikaanse troepen in Afrika en de Stille Zuidzee door het gebrek daaraan. Zoals in alle oorlogen, vernietigden de Japanners aan het einde van de oorlog alle bomen op de landgoederen en lieten ze alle gebouwen als ruïnes achter. Na de oorlog raakten de kinineplantages verder verwaarloosd en gingen de meeste uiteindelijk over op andere producten, zoals thee, rubber of oliepalmen. Enkele plantages bleven kinine leveren.

Het verlies van toegang tot die Indische productie in 1942 leidde wereldwijd gedurende de volgende vijftig jaar tot de ontwikkeling van vervangende synthetische antimalariamiddelen. Een andere natuurlijke verbinding, artemisinine (uit de zomeralsem) van Chinese leveranciers, domineert tegenwoordig de markt als middel tegen acute malaria. Een vaccin is in de maak.

In de jaren 1965 en 1966 was Indonesië het toneel van massale onrust. De jaren staan bekend als de Indonesische massamoord en het was een zuivering waarbij communisten, etnische Chinezen en mensen met vermeende linkse neigingen zonder aanziens des persoons werden afgeslacht, vaak op instigatie van de strijdkrachten en de regering zelf. Er wordt geschat dat er tussen de 500.000 en een miljoen mensen zijn omgekomen, hoewel andere bronnen beweren dat er zelfs nog meer slachtoffers zijn gevallen. In die periode van onrust werd er op vele plantages uitgebreid geplunderd. De schors werd van de kinabomen verwijderd en de totale productie van kinaschors daalde tot ongeveer 1.000 ton, vergeleken met ongeveer 12.000 ton vóór de massale onrust burgeroorlog.

Deze drastische daling van de Indonesische kinineproductie heeft zich tot op de dag van vandaag voortgezet en tegenwoordig is Indonesië zelfs een kinine-importerend land. De verlaten landgoederen liggen er vervallen en overwoekerd bij.
Maar kinine is dus wel een agrarisch handelsartikel. Het maakt namelijk niet uit waar deze wordt geproduceerd, zolang deze maar aan de kwaliteitseisen voldoet. Dat betekent direct dat kinine ook door een dochterbedrijf van Acomo kan worden verhandeld.

Dat idee is minder vergezocht dan het lijkt, want Bas van Driel, sinds augustus 2022 de nieuwe directeur van Acomo's dochteronderneming Tradin Organics is afkomstig van het in Duitsland gevestigde bedrijf DFE Pharma, een marktleider op het gebied van farmaceutische ingrediënten.

Bas van Driel noemt het zijn persoonlijke missie om een wereldwijde impact op de gezondheid te maken.

[Update 14 november 2023] Bas van Driel is alweer verdwenen bij Tradin Organics.

woensdag 27 juli 2022

Koffie: Zoek de niche

Stel je hebt je hele werkzame leven bij een groot koffiemerk op de loonlijst gestaan. Tijd voor verandering nu het nog kan, zo denk je. Je hebt dus veel ervaring in die branche en je ziet kansen om voor jezelf te beginnen.
Wat moet je doen? Welke richting zou je in moeten slaan om enige kans op succes te hebben.

Misschien denk je erover om een eigen uniek koffiemerk beginnen, maar je voelt aan dat je eigenlijk al te laat bent. Er zijn al zoveel koffiebranders in de markt gestapt die spectaculair lekkere koffiebonen weten te branden. Voorbeelden hiervan zijn Bocca (opgericht in 2001, eigen koffiemerken en branderij) en Trabocca (opgericht in 2003, import en levering van ongebrande koffiebonen). Het begin van beide bedrijven was relatief probleemloos, maar tegenwoordig moet geconcurreerd worden met vele kleine branderijen die hun koffie of koffiebonen verkopen aan gespecialiseerde (en prijzige) koffiezaken met speciaal opgeleide barista's. Het is dus lastig om je daartussen nog te onderscheiden.

Wat moet je doen? Welke richting zou je in moeten slaan om enige kans op succes te hebben.

Het zou daarom een interessant idee zijn om je niet te gaan richten op een speciale koffie, maar op een speciale doelgroep.
Een voorbeeld: De Amerikaanse samenleving bestaat uit grote groepen met diverse etnische achtergronden die oorspronkelijk vanuit alle windstreken in het land zijn neergestreken. Veel van die mensen hebben hun specifieke gerechten meegenomen naar hun nieuwe thuisland. In de Verenigde Staten wonen dus ook mensen die afkomstig zijn uit het Caraïbisch gebied en die houden in het algemeen van pittig voedsel. Het opmerkelijke is dat ze ook van pittige koffie houden en dat is dus een interessante niche voor Amerikaanse koffieproducenten.

Eén van die wat kleinere producenten is Coffee Holding die zich met het merk Café Caribe specifiek richt op consumenten met een Caraïbische achtergrond. Café Caribe levert 'coffee blended for the Latino taste'.

Kijk, dat is een interessante niche of deelmarkt, waar mogelijk nog geld te verdienen is. Zelfs jij kan daaraan (theoretisch) je financiële voordeel behalen, want je kunt beleggen in het aandeel Coffee Holding. Het staat genoteerd op de Nasdaq Capital Market, een aandelenmarkt voor kleine bedrijven, vooral familiebedrijven.

Beleggen in Coffee Holding kan in ons land gewoon geregeld worden via het online beleggingsplatform De Giro.

[Update 05 oktober 2022] Coffee Holding 'gaat samen met' Delta Corp Holdings, een Brits bedrijf dat pas bestaat sinds 2019. Het regelt logistieke oplossingen voor (het vervoer van) olieproducten. De overname, want dat is het, heeft tot doel om via een reverse listing te zorgen dat Delta Corp Holdings goedkoop op de Nasdaq genoteerd kan worden.

Een reverse listing. Waar hebben we dat eerder gehoord? Zo is Acomo in 1982 van de naderende ondergang gered door Catz International over te nemen via een reverse listing.

zondag 1 mei 2022

All Day Nuts: Op naar een eerlijke cashewnoot

Johannes van Woerden (1937-2011) was een rasondernemer. In 1973 was hij op de markt begonnen met de verkoop van noten en zuidvruchten. Van Woerden had de tijd (en zijn geloof) mee en stichtte een aantal succesvolle bedrijven op het gebied van gezonde voeding.
Reforma hield zich bezig met de productie en verkoop van gezonde producten in wat men nog steeds natuurvoedingswinkels of reformwinkels noemt. Dianata was het merk, speciaal voor dieetproducten. Beide merken leiden tegenwoordig een slapend bestaan. Foodproductions Veenendaal, is hernoemd tot Sanorice en is een wereldleider geworden in de productie van rijstwafels onder private label. Tronos, importeur van zuidvruchten en noten, is een stille dood gestorven. Na de verkoop van zijn levenswerk aan het Zwitserse Sandoz in 1993 begon Van Woerden opnieuw en richtte in al een jaar Delinuts op. Na zijn overlijden werd het bedrijf verkocht aan Acomo.

Maar ondernemen zit in de genen van de familie Van Woerden en zijn dochter Jettie vond dat de teelt en verwerking van noten een stuk rechtvaardiger kon. Haar bedrijf, All Day Nuts, opgericht in januari 2021, wil de notenketen van binnenuit veranderen zodat er in Nederland noten kunnen worden verkocht en geconsumeerd die op duurzame en eerlijke wijze zijn geteeld en verwerkt. De cashewnotenketen is het startpunt van de missie. Stap voor stap streeft All Day Nuts naar een 100% eerlijke notenhandel.
Want wat vrijwel niemand weet is dat Afrikaanse cashewnoten na de oogst eerst worden verscheept naar landen India en Vietnam, waar ze handmatig van hun harde schil worden ontdaan. Dat is een vervelend karwei, want de cashewnoot heeft twee lagen harde schil waartussen een bijtende stof, anacardinezuur, zit dat pijnlijke contactallergie (en hartritmestoornissen) veroorzaakt. Bovendien wordt men per volume verwerkte noten betaald, waardoor arbeiders vaak (te) lang doorwerken en nauwelijks pauze nemen om op een dag toch voldoende te verdienen.

All Day Nuts wil het anders doen. All Day Nuts kiest ervoor om de notenverwerking terug te halen naar Afrika en alleen met fair trade gecertificeerde verwerkers in zee te gaan. Daarnaast wordt op deze manier werkgelegenheid gecreëerd in het gebied waar de grondstof vandaan komt. Dit biedt de lokale bevolking een stabieler inkomen.

All Day Nuts is natuurlijk nog maar een piepklein bedrijf en dus moet het grootste deel van de werkzaamheden nog worden uitbesteed aan betrouwbare partners. Uiteraard, zo zullen de meeste lezers van dit artikel denken, zal Jettie van Woerden dit laten doen door Delinuts, het bedrijf dat ooit is gesticht door haar vader. Dat klopt, al heeft Delinuts geen fairtrade noten in het assortiment en dus moest ze verder zoeken en kwam uit bij Nuts2.

dinsdag 22 februari 2022

Tradin Organics (Acomo) sticht Big Basin Foods

Plotseling bestond het: Big Basin Foods.
[Jaarcijfers 2021 Acomo | Pagina 5]

In het persbericht van Acomo met de jaarcijfers over 2021 werd vermeld dat 'Het premium vruchtensappensegment in de Verenigde Staten, Big Basin Foods, presteerde wederom goed met aanhoudend hoge vraag, in het bijzonder naar biologisch sinaasappelsap'.

Acomo's dochteronderneming Tradin Organics houdt zich al veel langer bezig met de handel in biologisch citrussap en citrusconcentraat, waaronder sinaasappel, citroen, grapefruit, limoen, mandarijn, en meer. De bron van al die sappen en concentraten is Mexico.

In januari 2022 heeft Tradin Organics er maar een officiële dochteronderneming van gemaakt met de naam 'Big Basin Foods'. Overigens werd op datzelfde moment ook de naam 'Winding Roads' door Tradin Organics geregistreerd.

vrijdag 11 februari 2022

De luis in de pels: Curbi Cubes

De Europese suikerproductie wordt gedomineerd door multinationals. Het zijn grote bedrijven die gedurende hun lange bestaan vrijwel alle kleine bedrijven hebben opgekocht.

Naar analogie van de strips van Asterix en Obelix kunnen we zeggen: Heel Europa bezet door de suikermastodonten? Nee! Want een bedrijf uit het Belgische Grobbendonk biedt koppig weerstand.
In België heeft Tiense Suiker/Raffinerie Tirlemontoise een marktaandeel van zo'n 90 procent. Dat bedrijf is intussen alweer opgeslokt door het Duitse veelvraat Südzucker. Maar, zoals oud directeur Gerard van Loon van suikerfabrikant CSM (nu Corbion) ooit zei, in de hoekjes van de kamer waar de olifant zijn poot niet kan zetten is ruimte voor de muis.

Curbi Cubes werd in juni 2011 opgericht door Patrick Hens en groeide sindsdien als kool. Vader Philippe was de motor achter Candico, een fusiegroep van zeven kandijsuikerproducenten in Antwerpen. De familie Hens bezat 24,5 procent. Maar ook Tiense Suiker was toen al een aandeelhouder van Candico en kocht stelselmatig de andere families uit. In 2010 bezat het de volledige controle over Candico.

Eind 2010 hoorde Patrick Hens (1959) dat het Nederlandse suikermerk Caribbean Gold te koop was. Dat werd de start van de luis Curbi Cubes. In de rekken van diverse Nederlandse supermarktketens ligt Caribbean Gold, maar de focus van Curbi Cubes ligt op de productie van huismerken. Het bedrijf verwerkt ruwe rietsuiker, biologische suiker, fairtradesuiker, kandij- en kokossuiker, en tafelzoetstof op basis van stevia. Steeds meer supermarktketens opteren voor eigen suikerhuismerken en vaak zijn die afkomstig van Curbi Cubes. Intussen heeft Curbi Cubes een omzet van circa 10,000 ton suiker.
Patrick en zijn broer Didier (1957) controleren samen ook de familiebedrijven Markelbach & Corne (Wilrijk), Maspa (Schelle) en Menken (Aartselaar).

Markelbach & Corne is sinds 1906 een importeur van voedingsgrondstoffen, zoals fruit, vis, groenteconserven, noten, gedroogde vruchten, marsepein en chocolade. Klanten zijn groothandels. Het bedrijf behaalt een omzet van ongeveer €35 miljoen met 24 mensen. Dochteronderneming Maspa is een marsepeinmaker, vooral in grotere verpakkingen voor de voedingsindustrie en blokken marsepein voor de horeca. Maspa draait een jaarlijkse omzet van ongeveer €1,0 miljoen. Er werkten elf mensen.

Menken uit Aartselaar is importeur en verpakker van pinda's en cashewnoten. Het verpakt huismerken voor supermarktketens in België en daarbuiten. Met 44 mensen behaalt Menken een omzet van €60 miljoen.

dinsdag 1 februari 2022

Vanille BV lijft Van Broek Trading in

Per 1 februari 2022 nam Vanille BV te Breda alle bedrijfsactiviteiten over van Van Broek Trading te Krimpen aan den IJssel. Van Broek was bijna 20 jaar actief in de nichemarkt van vanillestokjes uit Madagaskar, maar helaas was er geen opvolging beschikbaar. Vanille BV is opgericht in 2004 en is eveneens actief in vanille en afgeleide producten zoals pasta, extract en poeder op de Nederlandse markt met export naar omringende landen.
“De aard van het product vraagt om vertrouwen bij boeren en leveranciers aan de bron. Dat vertrouwen is door ons met zorg opgebouwd door jaarlijkse bezoeken aan Madagaskar en Papoea Nieuw-Guinea,” zegt Jef de Kroon van Vanille BV.

Kleinere spelers in de markt ondernemen reizen naar oorsprongslanden vaak niet waardoor kwaliteit en voedselveiligheid niet goed geborgd kunnen worden. De activiteiten van Van Broek sluiten naadloos aan bij Vanille BV.

Henk de Kroon begon Vanille BV in 2004, met als doel om boeren in Papoea-Nieuw-Guinea te scholen in de teelt van vanillebonen. Deze arme boeren kregen via coöperaties microkrediet om naast koffie ook vanille te kunnen kweken. Van begin af aan heeft Vanille BV toezicht gehouden op de teelt, kwaliteit van bloei en groei, alsmede het fermentatieproces.

De vraag naar vanillebonen van topkwaliteit steeg voortdurend. Daarom werden de activiteiten van Vanille BV uitgebreid via India en Madagaskar. Er is intussen een duurzaam netwerk opgebouwd in de hele regio.

In 2018 is Bas de Kroon, de zoon van Henk, toegetreden in het bedrijf. In 2020 is ook achterneef Jef de Kroon toegetreden. In 2021 werd een samenwerking met Vipam, groothandel voor de banketbakkerij en chocolaterie, aangekondigd. Onder de merknaam Royal Vanilla verzorgt Vipam de verkoop en distributie van vanille en extracten in het segment bakkerij-ingrediënten.

vrijdag 28 januari 2022

Menno Simons: Bocca en Trabocca

Menno Simons (1971) heeft zich tot doel gesteld om de beste koffies uit ontwikkelingslanden als Ethiopië en Kenia toegankelijk te maken voor de liefhebber. De eigen koffiemerken en de branderij zijn ondergebracht bij Bocca (40 medewerkers, €4,8 miljoen omzet), terwijl de import en levering van ongebrande koffiebonen valt onder Trabocca (35 medewerkers, €38 miljoen omzet). Sinds 2004 heeft Acomo's dochteronderneming Tradin Organics een belang van 65% in Trabocca. Intussen heeft Trabocca kantoren in Amsterdam, Addis Abebea (Etiopië) en Minneapolis (USA).
Bocca levert aan consumenten, horecazaken en kantoren. Het bedrijf heeft een branderij in Dronten en koffiezaak annex opleidingscentrum voor barista’s in het centrum van Amsterdam. Trabocca levert ongebrande koffie aan diverse koffiemerken, waaronder Starbucks.

De visie van Simons is dat koffie het leven van iedereen moet verbeteren die ermee te maken heeft. Bocca (opgericht in 2001) en Trabocca (2003) zetten in op ontwikkeling en innovatie in samenwerking met de boeren, die daardoor betere oogsten en dus hogere opbrengsten genereren. Bocca betaalde in 2018 daarnaast gemiddeld 56 procent bovenop de Fair Trade minimumprijs. De samenwerking werkt wederkerig: “Omdat wij ze helpen, zetten de boeren graag een stapje extra voor ons”. Hoe deze strategie bijdraagt aan het succes van Bocca? “De focus op innovatie leidt tot hogere kwaliteit koffie en dus tevredener klanten. Ons verhaal spreekt klanten bovendien aan: we bieden ze de mogelijkheid om een steentje bij te dragen met eerlijke koffie”.

Simons kwam op het idee voor Bocca tijdens een reis naar Ethiopië: “Ik stuitte tijdens een wandeling op weelderige koffievelden, kwam erachter dat Ethiopië de bakermat is van de koffieplant en dat er nog geen gecertificeerde biologische koffie werd geteeld”.
Bocca werd het eerste merk met biologische koffie uit Ethiopië en de eerste specialty koffiebrander in Nederland die het gehele proces van boon tot kop in eigen hand heeft. Op die manier kon zijn bedrijf aantonen bij de klant dat het een directe impact maakt op het leven van boeren.

De pioniersfase was enerverend. Simons leende duizend gulden van zijn vader, kocht een koffiebrander en ging aan de slag in een garage in de Amsterdamse Jordaan. Het bedrijf bouwde zijn klantenkring gestaag uit van vrienden en buren naar verschillende horecazaken en bedrijven.

woensdag 22 december 2021

Delinuts (Acomo) koopt branchegenoot Qualino

Acomo meldt dat dochterbedrijf Delinuts uit Ede, handelaar en verpakker van noten en zuidvruchten, per 1 januari 2022 de activiteiten van branchegenoot Qualino B.V. uit Bunschoten-Spakenburg overneemt.
Delinuts en Qualino, beide opgericht in 1994, zijn specialisten in noten, zuidvruchten en aanverwante producten, ieder met eigen expertises op het gebied van de inkoop en verkoop.

Qualino heeft vijf werknemers in dienst en noemt zich een toonaangevende importeur, verpakker en distributeur van gedroogde zuidvruchten, noten, saladeversierders, zaden en pitten, graan & peulvruchten en andere gerelateerde delicatessen, waaronder koelverse olijven en Mediterrane tapasspecialiteiten. De omzet van Qualino wordt geschat op ongeveer €10 mln.

Na de overname zal Delinuts alle verkoopactiviteiten van Qualino overnemen en voortzetten onder de naam Delinuts. Tevens krijgt Delinuts hierbij eigen verpakkingslijnen in een moderne BRC gecertificeerde productielocatie in handen.

Directeur Koert Liekelema van Delinuts gaf in een toelichting aan dat Delinuts de komende jaren meer overnames wil doen, zowel in binnen- of buitenland.

Qualino is na de overname van de activiteiten van Gloe & Co in 2010 pas de tweede overname van Delinuts.

vrijdag 17 december 2021

Royal Van Rees (Acomo) verkoopt locatie Dongen

Royal Van Rees Group, onderdeel van Acomo, is de grootste onafhankelijke theehandelaar ter wereld. Van Rees opereert met twaalf vestigingen in zowel theeproducerende en theedrinkende landen. Ook heeft het in Dongen een faciliteit waar men thee voor klanten melangeert. Bovendien heeft het bedrijf in die plaats een pakhuis.
[Persbericht van 17 december 2021]

Maar Royal Van Rees Group heeft nu besloten dat men zich (in Nederland) uitsluitend wil richten op de handel in thee. Dat betekende direct dat de werkzaamheden, die in Dongen plaatsvinden, niet meer binnen die aangescherpte strategie pasten. Dat mengen melangeren blenden van thee kan immers eenvoudig worden uitbesteed en met een leveringsovereenkomst worden vastgeklonken. 

Dat is precies wat Royal Van Rees Group heeft gedaan. Het verkocht de locatie Dongen aan Vollers Group GmbH, een Duits familiebedrijf dat zich richt op de opslag en verwerking van een veelheid aan commodities. De locatie in Dongen zal worden hernoemd tot Vollers Tea Services BV.

Het is opmerkelijk dat de eerste (zichtbare) daad van Kathy Fortmann, de nieuwe directeur van Acomo, een aanscherping van de strategie is en dat daardoor een onderdeel wordt afgestoten.

vrijdag 26 november 2021

Nieuwe eigenaar voor Caldic

Het kwartetten met bedrijven door investeringsmaatschappijen blijft onverminderd doorgaan.
In 1970 begon Joop van Caldenborgh het bedrijf Caldic, een in Rotterdam gevestigd handelsbedrijf in voedingsingrediënten en speciaalchemicaliën. Vooral in de afgelopen tien jaar heeft het bedrijf de activiteiten daarin behoorlijk uitgebreid. De onderneming is als distributeur actief op een reeks verschillende markten zoals snacks, bakkerijproducten, zuivel, zoetwaren en dranken.

Maar Joop van Caldenborgh (1940) is een gepassioneerd kunstverzamelaar en je weet: kunst is duur. Vandaar dat het bedrijf in 2017 werd verkocht aan het Amerikaanse Goldman Sachs Asset Management. Goldman Sachs meldde in het ronkende persbericht: “We are excited to be supporting the company's growth ambitions both organically and through acquisitions.”

Vier jaar later bleek van dat enthousiasme maar weinig meer over en Goldman Sachs Asset Management verkocht het bedrijf aan een andere Amerikaanse investeringsmaatschappij: Advent International. Zelf noemt Advent International zich een ervaren investeerder in de wereldwijde chemische industrie. In 2014 nam Advent International bijvoorbeeld het bedrijf Grupo Transmerquim S.A. (GTM), een van de grootste chemische distributeurs van Zuid-Amerika, over. Door de krachten te bundelen met Caldic zal een wereldwijde marktleider kunnen ontstaan. Die combinatie zal onder de naam Caldic door het leven gaan. Advent International meldde in het ronkende persbericht: “... the combination will have the opportunity to continue its growth and further accelerate it, both organically as well as through acquisitions.”

Waar hebben we dat eerder gehoord.

Toch zit er iets scheef, want in Rotterdam werken ze keihard voor hun centen, terwijl er in de US een paar managers miljoenenbonussen zullen opstrijken.